حمله به خوابگاهها و دانشجويان زابل»
عضو شورای متحصنان دانشكده علوم پزشكی زابل: كسی به داد ما برسد

http://www.deedgah.org/gunagoon/gunagoon020.htm
به گفته‌ عضو شورای متحصنان دانشگاه زابل؛ دانشجويان اين دانشگاه، امنيت جانی ندارند و بارها مورد ضرب و شتم برخی از مردم زابل قرار گرفته‌اند.
به گزارش خبرنگار ايسنا، اين فرد اضافه كرد: حتی دانشجويان در خوابگاه‌های خود نيز امنيت ندارند، بخصوص خوابگاه خواهران كه چند بار مورد تهاجم قرار گرفته‌اند.
حسين رحمتی، عضو شورای متحصنان دانشگاه علوم پزشكی زابل، درباره‌ی طرح اين موضوع به مسولان دانشگاه گفت: دانشجويان در اين مورد به رياست دانشگاه و مسؤولان اعتراض كرده‌اند، ولی هيچ جوابی از جانب آنها شنيده نشده‌اند.
وی در گفت‌وگو با خبرنگار ايسنا، درباره تحصن دو روزه دانشجويان اين دانشگاه كه از چهاردهم اسفند ماه آغاز شد، اظهار كرد: دانشجويان اين دانشگاه، فقط به خاطر مشكلات مديريتی و رفاه دانشجويان اعتراض كرده‌اند كه اين اعتراض با اينكه تا به حال دو روز است انجام شده و از شنبه نيز ادامه خواهد يافت، به جايی نرسيده و كسی پيگير آن نيست.
وی گفت: دانشجويان دانشكده‌ی علوم پزشكی، چهارشنبه و پنجشنبه، چهاردهم و پانزدهم اسفند ماه تجمع كرده‌اند و از روز شنبه نيز به تحصن خود ادامه خواهند داد، تا كسی به داد ما برسد.
رحمتی افزود: دانشجويان به اين شرط دست از تجمع و تحصن برخواهند داشت كه رييس دانشگاه به همراه يكی از مسؤولان شهر كه بايد حداقل فرماندار باشد در دانشكده‌ی پزشكی پرستاری زابل حضور يابد و پاسخگوی دانشجويان باشد، ولی متاسفانه در اين چند روز، نه تنها دكتر فيروزكوهی رييس دانشگاه نيامده ، بلكه معاون ايشان نيز به دانشگاه نيامده است.
عضو شورای مركزی متحصنان دانشكده علوم پزشكی زابل، درباره وضع كنونی دانشجويان، گفت: از روز چهارشنبه كه ما تحصن كرده‌ايم، نه كلاسی در اين دانشكده تشكيل شده است و نه كسی غذايی از سلف سرويس گرفته است. حتی آموزش دانشكده و اساتيد و بخصوص دانشجويان دچار مشكل شده‌اند.
رحمتی مشكلات دانشجويان اين دانشكده را چنين بيان كرد: ما دانشجويان دانشكده‌ی علوم پزشكی زابل خواستار ابتدايی‌ترين حقوق دانشجويان هستيم؛ اكنون خوابگاه‌های ما در سطح خوابگاه نيست؛ در خوابگاه كدام دانشگاه كشور در يک اتاق سه در چهار ، هشت تن اسكان دارند، در خوابگاه‌های ما كه كلا سی تن ظرفيت دارند، حدود هفتاد تن بدون هيچگونه امكانات بهداشتی، رفاهی غيره ساكن هستند .ما برای هفتاد تن تنها دو حمام داريم كه فقط از يكی از آنها می‌توانيم استفاده كنيم. همچنين از داشتن تلفن و وسيله‌ی ارتباطی ، اينترنت و كتابخانه در حد صفر هستيم.
رحمتی افزود: مسوولان دانشگاه حتی به خود جرات نمی‌دهند، ميان دانشجويان حاضر شوند و به مشكلات آنها گوش دهند و اين موضوع توسط خود دانشجويان پيگيری شد و به اينجا ختم شد كه قائم مقام دانشگاه ميان دانشجويان حاضر شد و علت موضوع را مساله‌ای شخصی عنوان كرد. در حالی كه اينگونه نبود و طی چند روز گذشته بیست تن از دانشجويان ما مورد تهاجم قرار گرفته‌اند.
رحمتی دانشجوی اين دانشگاه عنوان كرد: حتی دانشجويان ترم يك، رييس دانشگاه را نمی‌شناسند و او را نديده‌اند و ايشان حتی دو ماه يک بار هم برای رسيدگی به امور تشريف نمی‌آورند. ايشان و معاونشان در تهران يا بندرعباس هستند. و ما دانشجويان فقط طی اين چند روز آقای باقری قائم مقام دانشگاه را شناخته‌ايم آن هم به خاطر معرفی خودايشان بود وگرنه چهره‌ی ايشان تا به حال برای ما شناخته شده نبود.
رحمتی در پايان افزود: ما هيچگونه امكانات آموزشی از قبيل اتاق اينترنت، وسايل جنبی يا كتابخانه‌ی درست، سلف سرويس و غيره نداريم و خواستار رسيدگی به اين مسائل هستيم و بايد به اين نكته نيز اشاره كرد كه اين تجمع و تحصن توسط همه‌ی دانشجويان بوده است، نه يک تجمع و تشكل خاص و حاكی از اعتراض همگانی دانشجويان است . دانشجويان تصميم گرفته كه استعفای رياست دانشگاه و معاونت ايشان را مطرح كنند، ولی بعد به بهانه‌ی اينكه شايد مشكلات را حل كنند آن را مطرح نكردند، البته اگر مشكل می‌خواست حل شود قبل از اينها حل می‌شد