زنان بلوچ و تنظیم خانواده
زنان بلوچ و تنظیم خانواده برنامه های تنظیم خانواده عاملی موثر در کاهش باروری می باشد لیکن پذیرش تنظیم خانواده در مقیاس وسیع خود به شرایط اقتصادی ، اجتماعی ، سیاست های جمعیتی، فرهنگ مردم و... وابسته است کشورهای صنعتی با قرارگرفتن در شرایت خاص یعنی تغییرات سریع فرهنگی در دست داشتن عوامل تکنولوژیک اشتغال زنان، سهیم شدن زنان درتصمیم گیری های مربوط به زنا شویی و تعداد فرزندان و... در سطح پایین از باروری قرار گرفته اند در حالیکه کشور های رو به توسعه جهان سوم مثل کشور ایران و در مناطقی ازآن مثل بلوچستان و...با میزان بی سوادی بالا.،ازدواج در سنین پایین نداشتن ابزار و وسایل پیشگیری از حاملگی در حد مطلوب وجود آداب و رسوم و تسلط سنت ها و نظایر آن از باروری و رشد جمعیت بالا تری در مقایسه با کشور های صنعتی و پیشرفته بر خوردارند امروزه تنظیم خانواده به عنوان یک اصل اساسی در زندگی افراد بشری در نظر گرفته می شود ازآنجا که تنظیم خانواده جز مهمی از مراقبت های بهداشتی اولیه و بهداشت کودک محسوب می گردد به همین جهت به ندرت می توان کشوری را یافت که در برنامه ریزی میان مدت و دراز مدت و حتی کوتاه مدت سیاست جمعیتی ویژه ای را طراحی نکرده باشد . زیرا افزایش نرخ رشد جمعیت بدون تناسب منطقی با نرخ رشد توسعه اجتماعی و اقتصادی عامل بازدارنده مهمی در برابر سلامت و بهداشت افراد جامعه به ویژه سلامت و بقاء مادران و کودکان و همچنین سدی سر راه توسعه اقتصادی –اجتماعی است .در جوامعی که میزان باروری بالا است زنان ناگزیر حاملگی های مکررو با فواصل کوتاهی دارند در چنین وضعیتی میزان عوارض حاملگی بالا،میزان مرگ ومیر نوزادان زیاد ،فقر غذایی شایع و رشد عقلی و جسمی کودکان اغلبل غیر عادی است .مادران نه تنها از عوارض و بیماری های دوران بارداری و زایمان در رنج هستند بلکه در مقابل عوارض و حوادث عمومی نیز مقاومت کمتری دارند به دلیل در گیری دائم آنها از اطفال متعدد آن هم در شرایطی مناسب کمتر فرصتی به دست می آورند که از خدمات بهداشتی –درمانی ،اگر هم وجود داشته باشد استفاده نمایند .معمولاً مادرانی که کمتر از 20سال و یا بیش از 35 سال داشته باشند به هنگام بارداری بلیشتر از سایر زنان در معرض خطر مرگ هستند زیرا الگوی خطر مربوط به عوارض بارداری و زایمان در بسیاری از کشورها کم وبیش یکسان بوده و بلیشترین خطر مرگ درسنین کمتر از 20 که متاسفانه در بیشتر نقاط بلوچستان شاهدش هستیم !و سنین بالاتر از 35 سال گزارش گردیده است .حاملگی های مکرر و با فواصل کوتاه خطر سقط و نارس بودن طفل را افزایش می دهند علاوه بر این وقتی شیر مادر تنها غذای طفل باشد وقوع بارداری مجدد با فاصله ی کوتاه از زایمان پیشین، استفاده طفل از شیر مادررا محدود می کند و وی را مستعد ابتلا به بیماری های واگیر دار و سوءتغذیه می سازد بر اساس تحقیقات سازمان جهانی بهداشت سالانه قریب 300هزار مادر بر اثر سقط های غیر قانونی جان خود را از دست داده اند و سلامتی عده بی شماری نیز مورد تهدید قرار می گیرد که هر گاه زوج ها برنامه های تنظیم خانواده را رعایت نموده و به وسایل پیشگیری از حاملگی دسترسی داشته باشند و مهم تر از آن در جامعه استفاده از آن فرهنگ سازی شود و همه از لحاظ علمی وبا کنار گذاشتن عقاید سنتی آن رابه کار برند شاید دیگر نیازی به سقط های پنهانی و یا خطر سلامتی برای خود شخص نباشد .بررسی ها نشان داده که با افزایش بعد خانوار سرانه مواد غذایی در خانوار کمتر شده و در نتیجه کمبود های غذایی و سوءتغذیه شایع می گردد سوءتغذیه گر چه مستقیماً موجب مرگ ومیر نمی شود اما باعث ابتلاء اطفال به بیماری های عفونی گردیده و مرگ ومیر ناشی از این بیماری ها را افزایش می دهد .در جوامعی مثل بلوچستان و...با باروری و رشد زیاد جمعیت که تعداد افراد کمتر از 15 سال در آن چشمگیر وقابل ملاحظه است بیشترین نیاز بهداشتی، مراقبت از مادران و کودکان است از این رو نسبت بالاتری از پزشک به جمعیت تخت بیمارستانی و دیگر خدمات درمانی مورد نیاز را می طلبد تاثیرات مثبت تنظیم خانواده و فاصله گذاری مناسب در سلامت و بقای مادران و کودکان آنان به روشنی معلوم می گردد زیرا والدین با توجه به این مهم و رعایت آنها می توانند وقت کافی برای هر فرزند صرف نمایند و فرزندان آنها می توانند از غذا ،لباس،آسایش،رفاه و مراقبت کافی بر خوردار باشند.
+ نوشته شده در جمعه بيست و هشتم مهر 1385ساعت 23:20 توسط نارویی