بی عدالتی
گمشادزهی
چند روزی است که بنا بر اجبار و جهت کاری اداری سفرهایی به زابل دارم، در اونجا یک سری بی عدالتیهایی را دیدم که نمونه اش را ذکر می کنم:
روستایی که بنده هم زمینی مزروعی در آن دارم در حاشیه مرز واقع شده و ساکنینش بلوچ هستند. در این قریه بیش از یکصد خانوار زندگی می کنند ولی هنوز هیچ امکان رفاهی، بهداشتی در آن احداث نشده، با وجودیکه مناطق کپر نشین هم مدرسه دارند ولی اونجا از داشتن حتی دبستان محروم است. خانه بهداشت هم ندارد و جالبتر اینکه با وجود قرار داشتن روستا در کنار دریاچه هامون که کل سیستان و حتی زاهدان از اونجا آب شرب دریافت می کند، این دهکده تا کنون آب لوله کشی ندارد و ساکنینش مجبوراند از آب آلوده رودخانه بنوشند. اخیرا شرکت آب و فاضلاب با مراجعات متعدد مردم، اقدام به لوله گذاری برای آبرسانی نموده ولی فرماندار محترم که حاج آقایی بسیجی و متعهد است برای دادن انشعاب به اهالی خودداری می کند!!
باور کنید در این زمان که روستاهای کوچک زابل از همه نوع امکانات بهره مند هستند، بودن جایی با اوصاف فوق در آن منطقه آدمو به تفکر وا میداره و بازهم عدالت محوری دولت نهم را زیر سوال میبره