اقلیت های مذهبی قربانی امنیتی شدن فضای کشور می شوند

در خبر ها آمده بود که یک بار دیگر به دستور وزارت کشور تعدادی از نهادها و ارگان های امنیتی و نظامی و البته با همکاری کامل استانداری ها برای اعمال فشار بر جامعه بهائیان کشور خیز برداشته اند. در طول یک سال گذشته این سومین باری است که وزارت کشور با ارسال نامه های محرمانه به نهادهای امنیتی و قضائی، برای اقدام عملی علیه بهائیان داخل کشور قدم برمی دارد.
این مساله مدت ها ست که فکر من را به خود مشغول کرده است چرا که من واقعا نمی دانم وجود یک اقلیت چند هزار نفری در یک کشور هفتاد میلیونی چه ضرری به حاکمیت رسانده که باید از پاسدار و لباس شخصی و بسیجی تا استاندار و وزیر کشور باید برای کنترول و مراقبت ویژه از آنها وارد عمل شوند.
به یاد دارم زمستان گذشته نیز وزارت کشور در نامه ای محرمانه برای ستاد کل نیروهای مسلح کشور خواهان شناسائی بهائیان کشور شده بود و حالا نیز ظرف چند روز گذشته ضمن فرستادن نامه های محرمانه خواهان تکمل کردن پرشس نامه هائی از سوی استانداری های کشور شده است تا تمام فعالیت ها اقتصادی و اجتماعی بهائیان را بادقت و ظرافت کنترول کنند چرا که آقایان تشخیص داده اند که بهائیان تحت فعالیت ها اقتصادی و اجتماعی به ترویج عقاید خود می پردازند.
معلوم نیست وزارت کشور چگونه توانسته است کشف کند که بهائیان در این کشور آنقدر آزادی عمل دارند و آنقدر در این کشور ابراز عقیده بوپژه عقاید مذهبی آزاد است که یک شهروند بهائی بدون واهمه و هیچ گونه ترسی تمام زندگی را رها کرده و به ترویج عقاید خود مشغول است. آیا اصولا با توجه به حاکمیت موجود و همچنین با توجه به اعمال فشارها بر همه اقلیت های مذهبی و نامه های محرمانه ای که بین وزارت کشور و نهادهای امنیتی و نظامی در این موارد رد و بدل می شود هیچ شهروند ایرانی جرات دارد که حتی به راحتی بگوید که بهائی یا مسیحی یا جزو هر اقلیت دیگر مذهبی هست؟
بهائیان کشور حتی به اندازه تعداد انگشتان دست در کدام نهاد فکری، فرهنگی،علمی و آموزشی در این کشور مشغول به فعالیتند که آقای وزیر به شدت نگران ترویج عقایدشان شده است؟ مگر همین آقای وزیر و همین نهادها و ارگانهای امنیتی و نظلمی به همین بهانه ها بسیاری از اقلیت های مذهبی را ضمن محروم کردن آنها ازتقریبا تمام حقوق شهروندی، حتی در مواردی سرکوب هم نکرده اند؟
در دستور جدید وزارت کشور برای کنترول و مراقبت کردن شدید از بهائیان مساله جدیدی وجود دارد که اوج حقارت حاکمیت در مقابل اقلیت های مذهبی بویژه بهائیان را نشان می دهد. آقای وزیر دستور داده است که پرسشنامه های مفصلی تکمیل شود که در آن به خوبی وضع مالی، تعامل اجتماعی و ارتباط آنها با محافل خارجی مشخص شود. با نگاهی کوتاه به کارنامه این حاکمیت در بر خورد با اقلیت های مذهبی خیلی راحت می توان پی برد که چنین اقدامی چیزی نیست غیر از آغاز یک دوره دیگر از سرکوب ها علیه پیروان مذاهب و ادیان دیگر و امنیتی کردن هرچه بیشتر فضای کشور است که برای آن بهانه ای بهتر از وجود چند هزار بهائی در داخل کشور گیر نیاورده اند. جمهوری اسلامی در نظر دارد با همین اعمال فشار ها بر یک گروه یا یک قشر و یا یک اقلیت مذهبی به طور مداوم فضای کشور را همچنان امنیتی نگهدارد تا به راحتی به سرکوب ها و اعمال فشارها بر همه ادامه دهد. این بار نیز برای چندمین بار می خواهند بهائیان کشور را قربانی سیاست های سرکوبگرانه خود کنند.